Het levende erfgoed
Nederland kent een eeuwenoude traditie in de paardenfokkerij. Een hele economische sector draaide rond het trekpaard totdat de mechanisatie het trekpaard van de akkers en wegen verdrong. Het ras Het trekpaard is gekenmerkt door zijn sterk en grof geraamte en een krachtige spierontwikkeling. Gemiddeld weegt hij 900 kilo, heeft stevig beenwerk en grote hoeven met flinke beharing. Het hoofd is licht en alert, maar uit de ogen straalt het rustige, eerlijke en zachtmoedige karakter. De drie basiskleuren zijn zwart, bruin en vos. Verschillend van de meeste andere rassen hebben vele trekpaarden de onveranderlijke schimmelfactor. De afgeleide kleuren zijn bruinschimmel, blauwschimmel en vosschimmel. Heel uitzonderlijk zien we ook nog een appelschimmel. Het trekpaard behoort tot de Zeldzame Huisdierrassen van Nederland. Het gebruik Dit betekent niet dat door de komst van machines de liefde voor het paard is verdwenen. Men wilde de trouwe viervoeters niet missen en ging zoeken naar mogelijkheden om ze toch te kunnen blijven gebruiken. Die mogelijkheden bleken er te zijn. Het trekpaard heeft tegenwoordig een beperkte rol in de land- en tuinbouw. In de bosbouw en bij de garnaalvissers is het echter nog steeds een onvervangbare hulp. Ook het gebruik van paardenmelk kent de laatste jaren zijn groei. Het trekpaard heeft vandaag de dag een nieuwe bestemming gevonden in de vrijetijdsbesteding: naast de klassieke hengstenkeuring en fokdagen, zien we een groeiende rol voor het trekpaard bij het mennen, het rijden onder zadel en trekwedstrijden. Kortom het trekpaard is een imposante verschijning! |